Erik Ağacı

Erik ağacı; gülgiller familyasında yer alan, meyve üreten ağaçlar arasında yer almaktadır. Genel olarak Doğu ve Güneydoğu, Anadolu bölgelerin denin kurak bölgeleri hariç ülkemizin her yerin de yetişebilir. Bunun gibi erik ağacının yaprakları da küçük yada büyük, kenarları dişli ve renkli olarak çeşitlilik göstere bilir. Meyvesi de çeşitli renkler de sulu, mayhoş yada tatlı ve ortasında çekirdeği bulunur. İlkbaharda çıkıp taze meyve olarak tüketilir. Bazen kurutularak kuru yemiş olarak tüketilir, bazende komposto veya meyve suyu, pekmez, reçel yapılarak tüketilir.

Erik fidanının üretimi;

Başta olmak üzere erik en iyi kendi çöğürleri de yetişitirilir. Üreticilerden çeşidi belli, sağlıklı fidanlar elde edinilmeli dir. Bu fidanları 5m. Aralıkla ve 50 cm. derinlik ve genişlikteki çukurlara dikilmelidir.Hemen ardından da rüzgarın estiği yöne herek çakıp fidanı hereğe bağlamalıyız.

Ağacın yetiştirilmesi;

İklim isteği: can erikleri, kışı, soğuk ya da sıcak ılıman zamanları sever. Japon erikleri ise kışı soğuk geçmeyen ılıman ya da sıcak ılıman, Avrupa erikleri de kışı daha soğuk geçen yerleri severler.

Toprak isteği:Erik ağaçları toprak bakımından orta seçicilikte olan bitki türlerindendir. Fakat can erikleri, nemli topraklarda daha iyi sonuç verir. Erik ağaçlarının toprak ph değeri 6.5 olmalıdır.

Toprak işleme: Yağışları bol olan yerlerde erik ağaçlarının altıda ve çevrelerinde biten yabani otlar bırakılır, fakat boyları sık sık kesilerek kısaltılır. Yağışı az olan yerlerde ise yabani otlar temizlenir.

Sulama: Yağışı bol olan yerlerde erik ağaçları sulamadan yetiştirilebilir. Az yağışlı ve sıcak yerlerde ise 8- 12 günde bir sulama yapılmalıdır.

Gübreleme:Topraktaki besi maddesinin durumuna, toprağı cinsine ve alınan ürün miktarına göre gübrenin miktarına karar verilir.
Budama: Erik ağaçlarını iyi tanıyan kişiler tarafından, düzenli olarak şekil ve ürün budamaları yapılır.

Hasat: Erik içi en iyi hasat zamanı meyvelerin, irileştiği, rengini ve tadını aldıkları zamandır.